't is 28 april 2023 en een stuk in de nacht (tien voor drie om precies te zijn) wanneer ik dit schrijf, Eddie Vedder in mijn hoofd. Dat ene nummer van Into he Wild - Mathi zijn lievelings.
Vandaag zijn de rollen omgedraaid en ben ik diegene die besluit 's nachts stilletjes uit bed te kruipen. Normaal is Mathi zo één van die onbegrijpelijke ochtend- (maar ik noem het eigenlijk nog geen ochtend op die extreem vroege uren) mensen die plots klaarwakker worden en dan ook de goesting hebben om op te staan. Meestal draai ik me lekker om en slaap ik voort, of niet, maar blijf ik alleszins gezellig in bed liggen.
Vandaag dus niet. Ik werd wakker uit een soort nachtmerrie, of ja, een droom die niet super fijn afliep (het voelde niet echt als een nachtmerrie) maar die ik alleszins interpreteerde als een teken. Gisteren was één van die avonden waarop ik me even liet gaan. Als een volleerde multitasker - de producten van deze tijd - deed ik (bewust) drie dingen tegelijkertijd. In feite kreeg geen van al die zaken mijn volledige aandacht, maar dat even terzijde. Ik luisterde een podcast ('Zonder Zever' - over gezondheid in de ruime zin van het woord, méga interressant) terwijl ik wat foto's op de pc zette en ordende, de instagram bijwerkte enzovoort... Het was niet persé op dat aspect dat ik me liet gaan (één story en één reel vallen best mee). Het probleem was dat ik terwijl een halve liter yoghurt (ja zo van die flessen yoghurt - da's goedkoper) met hagelslag at én in verleiding kwam door Mathi (niet zijn extreme mannelijheid of humor, maar zijn wraps met pindakaas als dessert). Ik maakte er mezelf dus ook nog ééntje. Ik voelde meteen dat ik me had overdaan en had (nadat ik mijn pc en andere afleiding weglegde) ook een slecht en overvol gevoel. Niet veel later (te snel althans volgens mijn tandarts #shoutoutnaarGeert of ja, eigenlijk zijn dochter #shoutoutnaarFreya) poetste ik mijn tanden en ging ik vervolgens naar bed met dat overvol gevoel. Niet aangenaam, maar ik viel gelukkig wel snel in slaap.
Ik prijsde me altijd gelukkig wanneer ik anderen hoor zeggen 'oh slecht geslapen, ik heb nog te laat gegeten'. Dat gevoel (her)kende ik niet. Tot nu dus.
De droom ging over Guy, je weet wel, mijn lievelings die recent overleed. Ik wil je de details besparen maar de droom ging over een zeer realistisch toiletbezoek met hem, hij moest naast een grote boodschap ook overgeven en verloor daarbij nog eens het bewustzijn (minder realistisch gelukkig). Ons mama en Bernd waren in de buurt, die weten goed wat doen in zo'n situaties! Hier werd ik wakker. Klaarwakker.
Het verlies van ons papa een paar jaar geleden (totaal verzwakt in het eindstadium van een lang aanslepende alcoholverslaving) en dat van zijn broer Guy (man met beperking die helaas ook niet meer in de aller sterkste gezondheid verkeerde) deed mij wel realiseren dat een goede gezondheid een godsgeschenk is. En dat we ons lichaam - blijkbaar een natuurlijke tempel die zot veel kan en wél kan multitasken, nog zonder dat we het doorhebben! - beter maar goed onderhouden. Mijn grootouders zijn daar een mooi voorbeeld van. Ik denk 85 en 89 jaar ofzo, maar in extreme fitheid. Heerlijk! Ik voel me zo vrij een foto van hen te delen, gemaakt door de liefste Illias Teirlink. Ze wonen samen nog thuis en bewegen elke dag (ze kunnen nog fietsen enzo)! Ons opa klimt zelfs nog op ladders. Die twee, ze zouden een boek moeten schrijven. Het recept voor een lang en gelukkig leven. Veel bewegen en elke dag naar buiten komen, hard werken, gewoon normaal, wel vers en gezond eten en genieten. Genieten van reizen en hun kroost (we zijn met 30 ofzo) echt mega schoon.
Soit, we dwalen af. Ik stond dus op. En ga zo dadelijk beginnen koken, zo stil als ik kan. Ik doe dat graag 'koken'. Zo wat creatief bezig zijn, dingen bij elkaar kappen en een beetje proeven. Da's tof! Ik deel het als ik thuis ben graag en vaker met jullie (in't echt he, niet via een tekstje). In een vorige aflevering van diezelfde podcast hoorde ik iemand zeggen dat wij de dag eigenlijk starten met ons dessert. De meesten van ons (ikzelf al zeker) starten zoet. Mijn lievelings is (chia)yoghurt met vers fruit en zelfgemaakte granola. Als we ver gaan wandelen eten we havermout met fruit. Ook zoet dus. Er werd gezegd dat het beter zou zijn de dag te starten met een ontbijt vol eiwitten en vetten, in plaats van koolhydraten. Ik geloof dat die goesting naar zoet - aah ja, die ontbijten trouwens ook liefst met hagelslag he! - de rest van de dag, daar wel mee te maken heeft. Ik wil het alleszins een kans geven om hartig te ontbijten. De laatste dagen brak ik er mijn kop over wat 'hartig' ontbijt kan betekenen voor ons. We willen graag vegan en gezond eten. Aan een boterham met kaas of een omelet doen we dus niet mee. Pizza zou fijn zijn, maar dat lijkt me ook niet binnen die twee criteria te vallen. Daarbij zijn onze ingrediënten en onze keuken (of het aanbod aan keukentoestellen) hier in Billie beperkt. Op dit moment zelfs geen tofu, geen kikkererwtenmeel en ook geen zwart zout (dat geeft een goeie zoute smaak en ruikt of proeft als ik me net vergis wat zwavelachtig (een typische eiersmaak dus)). Enfin. Ik ga wat proberen. Ik kocht al avocado's (ook niet om elke dag te eten helaas #prayfortheclimat, tomaatjes, champignons, spinazie en sla. We hebben ook een auberginespreadachtigiets. Grof gemalen, je kan de zaden en vezels nog zien, in een blik van 10 kilo denk ik. We lieten ons gaan... Maar dat eten we nu dus best elke maaltijd''. Ik zou kunnen gaan voor gebakken kikkererwten, das wel goed. Maar ik wil graag eens proberen die te pletten (met een vork, want een mixer hebben we niet) en er met dat aquafaba (vocht) en mss wat bloem een soort beslag van te maken. In de hoop op een soort pannenkoekomelet. Ja, dat klinkt alvast goed! Als je deze tekst leest ondertussen weet je dat we het toch even overleefd hebben. Let's hope fot the best! Wie weet wordt het lekker en maken we er een goede gewoonte van. In het beste geval eten we daarna (lang daarna) nooit meer zoet en worden we mega gezond - ge weet wel, die droom enal.
Bon, ik ga er nu echt aan beginnen. Smakelijk!
Comments